Wanneer paardeneigenaren niet hun zin krijgen, schromen sommigen niet het Veterinair Tuchtcollege (VTC) in te schakelen. Dierenartsen staan zelfs al voor het VTC vanwege het feit dat zij zich aan de weten willen houden.
Als een paardendierenarts niet meegaat in de behandeling omdat die indruist tegen de wettelijke regels, deinst de paardenmeneer of -mevrouw er niet voor terug zijn of haar dierenarts af te rekenen bij het Veterinair Tuchtcollege op ‘onwrikbaar gedrag’. Het college spant zich vervolgens in om er een zaak van te maken mét zitting in Den Haag, alwaar de dierenarts tegenover de dure paardenman met zijn nog duurdere advocaat komt te staan.
Lastige klanten
Er zijn twee categorieën ‘lastige klanten’. De dure eigenaar, maar ook eigenaren op de alternatieve toer weten het vaak beter dan hun dierenarts. Voor paardendierenartsen geldt dat zij zich enerzijds aan de wet moeten houden en anderzijds willen voldoen aan de wensen van hun klanten. En dat kan behoorlijk botsen, zeker nu de regelgeving voor de afgifte van een aantal diergeneesmiddelen, zoals wormkuren, aan banden is gelegd.
Iaira Boissevain, advocaat bij Bruggink & Van der Velden Advocaten & belastingadviseurs in Utrecht, ziet dat het relatieve aandeel ‘paardenzaken’ voor het Veterinaire Tuchtcollege stijgt. Juist de paardenhouderij is uniek omdat deze doorspekt is met emoties en er geregeld veel geld in omgaat. Als een paardeneigenaar een klacht indient tegen zijn dierenarts, dan zal het Veterinair Tuchtcollege daar een zaak van moeten maken, legt Boissevain uit. “Zo zit de wet nu eenmaal in elkaar, ongeacht of de dierenarts het daarmee eens is of niet.” Jaarlijks komen bij het VTC zo’n 200 zaken binnen en zo’n 120 daarvan leiden tot een uitspraak. Hoeveel paardenzaken daar tussen zitten durft Boissevain niet te schatten, wel dat het er meer worden. “Wij zien dat paardeneigenaren mondiger worden en vanwege steeds hogere eisen tot schadevergoeding bij de civiele rechter, ook sneller en vaker vooraf naar het VTC stappen om de dierenarts te laten beoordelen.”
Lees het volledige artikel in vakblad Veearts. Bent u dierenarts en ontvangt u nog geen vakblad Veearts? Laat het ons weten.
