De Veekijker Varkens van de GD ontving in de eerste helft van dit jaar diverse telefoontjes over vlekziekteverschijnselen, vooral op zeugenbedrijven. Het eerste geval betrof de typische ‘Backsteinblattern’ (baksteenvlekken), rechthoekige vlekken die aanvoelen als een verdikking van de huid (zie foto).
De getroffen dieren waren jonge zeugen die volgens de dierenarts in de opfok driemaal waren geënt tegen vlekziekte. Op een tweede bedrijf werden zieke zeugen met koorts gezien waarvan één dier ook de typische vlekken vertoonde. De zeugen reageerden goed op een penicillinebehandeling. Verder meldde een dierenarts uit het oosten van het land dat hij op drie zeugenbedrijven doorbraken van vlekziekte had gezien, hoewel volgens voorschrift zou zijn gevaccineerd. Ten slotte kwam nog een melding binnen van vlekziekte op een vleesvarkensbedrijf. Opvallend is dat de meldingen allemaal van reguliere bedrijven kwamen, terwijl in het verleden de meeste gevallen werden gezien op bedrijven waar varkens buitenuitloop krijgen.
Bacterie komt veel voor
De vlekziektebacterie komt zeer algemeen voor in onder andere grond, maar ook bij andere diersoorten zoals, schapen, wild en pluimvee (kalkoenen) maar ook in bijvoorbeeld dolfijnen. Sporadisch raken mensen geïnfecteerd met de bacterie, vooral als er intensief contact is met dieren of dierlijk materiaal (zoals dierenartsen en leerlooiers).
De meest voor de hand liggende verklaring bij vlekziektegevallen bij varkens is dat de dieren (per abuis) niet goed zijn gevaccineerd of dat sprake is van verminderde weerstand. Voor de veronderstelling dat sprake zou zijn van een type vlekziektebacterie waartegen het vaccin minder goed werkt, is vooralsnog geen bewijs.
Dit artikel is gepubliceerd in vakblad Veehouder en Veearts.
