Voeren van minder eiwit ontlast de lever, vermindert de ammoniakuitstoot en is gunstig voor de portemonnee, eiwit is immers duur.
Door pensbestendige aminozuren toe te voegen, kan het eiwitgehalte in het rantsoen omlaag zonder dat de productie zakt. We noemen dit het uitbalanceren van aminozuren. Hoewel het theoretisch kan, is het samenstellen van zo’n rantsoen erg complex. Onder andere omdat het gehalte pensbestendig eiwit in het voer sterk kan schommelen.
Herkauwers zijn voor hun behoefte aan aminozuren niet geheel afhankelijk van wat er in het voer zit. Microbieel eiwit, dat wordt gevormd door de pensmicroben, bevat precies het aminozurenprofiel dat de koe nodig heeft. Dat microbieel eiwit is echter onvoldoende voor de hoge melkproductie. De rest van de aminozuren moet dus wel uit het voer gehaald worden. Ideaal is, als het aminozurenprofiel in het rantsoen hetzelfde is als het aminozurenprofiel van het microbiële eiwit. Hoe dat te bereiken is, en waarom dat erg moeilijk is, leest u vanaf pagina 20 in december-uitgave van Elite.